Σε διαχωρίζουν στη δουλειά με βάση την προσωπική σου ζωή;

από την Κατερίνα Πιπέρη

Στο εργασιακό περιβάλλον, οι εργαζόμενοι διαχωρίζονται σε δύο κατηγορίες με έναν πολύ δίκαιο και δημοκρατικό τρόπο. Στην 1η κατηγορία ανήκουν οι singles, εκείνοι που δεν έχουν δημιουργήσει ακόμα οικογένεια και δεν έχουν αποκτήσει παιδιά και στην 2η κατηγορία ανήκουν όσοι έχουν και οικογένεια και παιδιά και κατοικίδια και από όλα.

Και τα άτομα που έχουν οικογένεια να τους περιμένει σπίτι εννοείται πως χρήζουν διαφορετικής αντιμετώπισης από τους «άλλους», που είναι σόλο. Ως ένα σημείο είναι απολύτως φυσιολογικό και δίκαιο, καθώς ένα παιδί δεν μεγαλώνει μόνο του, χρειάζεται να περνά χρόνο με τους γονείς του, οι οποίοι το φροντίζουν. Έτσι, οι εργαζόμενοι γονείς διαθέτουν ένα πιο ευέλικτο ωράριο, ώστε να μπορούν να διαχειριστούν αυτές τις υποχρεώσεις και να διατηρούν μία ισορροπία ανάμεσα σε δουλειά και οικογένεια.

Δες κι αυτό: "Ελένη": Τί φόρεσα την Παρασκευή 9 Νοεμβρίου

Τι γίνεται όμως όταν αυτή η κατάσταση φτάνει στο άλλο άκρο; Όταν οι εργαζόμενοι γονείς προφασίζονται δικαιολογίες οι οποίες έχουν να κάνουν με τα παιδιά τους μόνο και μόνο για να γλιτώσουν υποχρεώσεις στην δουλειά ή να πάρουν μία μέρα ρεπό, γιατί «το παιδί δεν μπορούσε να βρει το αρκουδάκι του σήμερα το πρωί και έκλαιγε ασταμάτητα, δεν μπορώ να το αφήσω μόνο του». Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι singles του γραφείου επωμίζονται επιπλέον υποχρεώσεις και καθήκοντα, πολύ απλά επειδή δεν τους περιμένει κάποιο μωρό στο σπίτι.

Και για να είμαστε ειλικρινείς, πότε να προλάβει να αποκτήσει ένα μωρό ή να ερωτευτεί, όταν δουλεύει ασταμάτητα και συνέχεια αποκτά παραπάνω υποχρεώσεις που δεν είναι δικές του; Όταν πρόκειται για single εργαζόμενους το επιχείρημα δεν προλαβαίνω να δω τον σύντροφο μου ή να φροντίσω τους γονείς μου ή ακόμα και να δω τους αγαπημένους μου φίλους, οι οποίοι πλέον είναι σαν οικογένεια μου δεν μετράει. Είσαι single οι υποχρεώσεις σου δεν είναι τόσο σημαντικές.

Βέβαια, το λάθος δεν είναι στους εργαζόμενους γονείς οι οποίοι προσπαθούν να απολαύσουν τα προνόμια που τους προσφέρει η εργασία τους. Άλλωστε και ποιος δεν θα το έκανε; Το λάθος γίνεται από τις εταιρείες, από υπηρεσίες, οι οποίες επιθυμούν να έχουν ένα family- friendly προφίλ –και πολύ καλά κάνουν-, αλλά δεν έχουν σκεφτεί όλες τις παραμέτρους. Για να μπορεί μία εταιρεία να προσφέρει αυτά τα προνόμια στους οικογενειάρχες πρέπει να προσέξει ταυτόχρονα να μην βαραίνει το πρόγραμμα κάποιας άλλης ομάδας εργαζομένων. Διαφορετικά είναι άδικο για όσους ακόμα δεν έχουν κάνει οικογένεια ή δεν θέλουν καν να δημιουργήσουν. Και τι σημαίνει αυτό; Θα πρέπει να επωμίζονται για όλη τους την εργασιακή πορεία παραπάνω καθήκοντα επειδή κάποιοι συνάδερφοι έχουν οικογένεια; Δεν νομίζω.

Τι γίνεται λοιπόν; Αν ο εργοδότης σου δεν έχει προνοήσει για τέτοιου είδος περιπτώσεις, οφείλεις και εσύ η ίδια να βάλεις κάποια όρια. Κάνε μία συνάντηση μαζί του, ώστε να συζητήσετε ποια είναι τα καθήκοντα σου. Ενημέρωσε τον πότε μπορείς να αναπληρώνεις συναδέρφους σου στις ώρες που είναι εκτός του ωραρίου εργασίας σου και πότε έχεις και εσύ άλλες υποχρεώσεις και συγκεκριμένα ζωή. Το μυστικό για να είσαι και εσύ χαλαρή και ήρεμη χωρίς να θέλεις να βάλεις τα κλάματα επειδή θα πας στην δουλειά είναι να βρεις την ισορροπία ανάμεσα στην δουλειά και την προσωπική σου ζωή. Αν ο εργοδότης σου δεν το σεβαστεί αυτό, μάλλον θα πρέπει να αρχίσεις να ψάχνεις μία δουλειά στην οποία θα σέβονται τόσο εσένα, όσο και τα δικαιώματα σου. Γιατί μην ξεχνάς, η ζωή μας δεν είναι μόνο δουλειά. Χρειάζεται διασκέδαση, χαλάρωση, έρωτας, να βλέπεις τους φίλους ή τους συγγενείς σου και γενικά να ζεις!