Κρυοσυντήρηση ωαρίων: όλα είναι συναίσθημα

Αν είσαι μητέρα, ξέρεις πολύ καλά το συναίσθημα. Όλης της πορείας μέχρι να φέρεις στον κόσμο το μωρό σου. Και της στιγμής που το παίρνεις πρώτη φορά στα χέρια σου. Εγώ, μπορώ να το φανταστώ, αλλά υποθέτω πως η ευτυχία είναι πρωτόγνωρη. 

Αυτό το συναίσθημα. Που είναι τόσο θετικό, τόσο μοναδικό, τόσο ευτυχές, τόσο δύσκολο να περιγράψεις με λόγια, που θέλεις να το ζήσεις. Στη ζωή μας, αν το σκεφτείς, όλα είναι συναισθήματα. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβεις, τόσο καλύτερα θα ζεις. Τόσο πιο ουσιαστικά. Πολλές από εσάς που με διαβάζετε, σίγουρα έχετε "παίξει" στο μυαλό σας τη σκηνή που φέρνετε στον κόσμο το παιδί σας. Κι εγώ. Μόνο που, κάτι λείπει από την μικρή αυτή ταινία. Ο "συμπρωταγωνιστής". Ο άντρας αυτός, που θα με κάνει να το ζήσω αυτό το συναίσθημα όπως πιστεύω ότι αξίζει σε κάθε γυναίκα. Όπως λέμε συχνά δημόσια, "θέλω να γίνω μάνα, όταν μου το "βγάλει" κάποιος". Ποιο να μου "βγάλει"; Το συναίσθημα φυσικά! Ποιο άλλο; Εύκολα στην κοινωνία που ζούμε, θα πει κάποιος πως καλό είναι να συμβιβαζόμαστε, να κάνουμε υποχωρήσεις, να ρίχνουμε νερό στο κρασί μας. Ναι, σύμφωνοι. Αλλά δε συμφωνείς ότι για τόσο σημαντικά πράγματα -όπως το να κάνεις ένα παιδί-, καλό είναι να διεκδικούμε το καλύτερο για εμάς; Δεν είναι εγωιστικό. Δε μιλάμε για ένα ζευγάρι παπούτσια, που θα συμβιβαστούμε με κάτι φθηνότερο, σε άλλο χρώμα κι άλλο τακούνι. Μιλάμε για τον άνθρωπο που θα μεγαλώσουμε μαζί έναν άλλο άνθρωπο. Για τον οποίο θα έχουμε ευθύνη για το υπόλοιπο της ζωής μας. 

img_0804.jpg

Πόσο "ελαφρά" συβουλεύεις μια γυναίκα να "συμβιβαστεί"; Ξέρω πως η κοινωνία μας, είναι προβληματική και με μια συνεχόμενη προτροπή και "κατεύθυνση" να υπερασπιστεί τα πρότυπα που είχε η γιαγιά μου στο μυαλό της. Αλλά η γιαγιά μου γεννήθηκε το 1936. Από τότε, έχουν περάσει τόσα χρόνια. Γιατί δεν εξελισσόμαστε; Και για να το θέσω πιο σωστά: γιατί δεν εξελισσόμαστε ουσιαστικά; Εγώ απάντηση δε βρίσκω. Δε θα το ρίξω τόσο χαμηλά το επίπεδο, λέγοντάς σας ότι κλήθηκα ν' απολογηθώ -από υπανάπτυκτους κοινωνικά ανθρώπους- για την απόφασή μου να αναφέρω δημόσια την επιλογή μου να κάνω κρυοσυντήρηση ωαρίων. Ούτε θα προσπαθήσω να μπω στο μυαλό εκείνων -των ελάχιστων- που είπαν ότι πληρώθηκα για να το πω (αλήθεια, εσείς, έχετε κόρες; Είστε γυναίκες; Αποκλείεται). Να μη μιλήσω γι' αυτούς (και γυναίκες) που μου έγραψαν να μην περιμένω τον εφοπλιστή που ονειρεύομαι (που αν ήξεραν τις σχέσεις μου θα έμεναν με το στόμα ανοιχτό). 

Ξέρετε ποιον περιμένω κορίτσια; Αυτόν που περιμένετε κι εσείς. Τον άνθρωπο που θα στηριχτώ, που θα με αγαπήσει πολύ και θα τον αγαπήσω κι εγώ. Τον άνθρωπο που θ' ανυπομονώ να είναι εκεί για να ζήσουμε μαζί το συναίσθημα της γέννησης του μωρού μας. Που θα μου κρατάει το χέρι, το μέτωπο εκείνη τη μαγική στιγμή και την καρδιά μου για όλη μου τη ζωή. Γιατί τη στιγμή που έμπαινα στο χειρουργείο για την ωοληψία, ήμουν μόνη. Εγώ μόνο ξέρω το συναίσθημα. Εγώ μόνο ξέρω τι σκεφτόμουν και τι είχα ζήσει δύο εβδομάδες για να γίνει η θερπαεία με τις ορμόνες. Εγώ ξέρω τι πέρασε η μαμά μου, ο αδελφός μου κι η οικογένειά μου για να πάνε όλα καλά. Σωματικά και ψυχολογικά. 

056df2d7-49ad-4d66-a4e8-e209e617a3ae.jpg

Μόνο για ΄ένα λόγο έγινε όλο αυτό και σας το είπα και στο Instagram: για να έχω εναλλακτική. Για να βιώσω αυτό το συναίσθημα όταν είναι η σωστή στιγμή για μένα. Για να μην κάνω εκπτώσεις. Για να μην συμβιβαστώ με κάτι που θα μετανιώσω. Ξέρω πως πολλές γυναίκες το έχουν κάνει και χαρά στο κουράγιο τους να στηρίζουν την επιλογή τους. Αφού η επιστήμη, μου χαρίζει απλόχερα την εναλλακτική αυτή, την χρησιμοποιώ. Αυτό είναι όλο. 

Εύχομαι να ενέπνευσα κάποια κορίτσια που με διάβασαν, να ζήσουν τη ζωή που θέλουν, χωρίς "πρέπει" και στεγανά. Χωρίς επιβολές. Χωρίς όρια. Κι αν ονειρεύονται να ακούσουν κλάμα μωρού με τον έρωτα της ζωής τους, να το κάνουν όποτε αυτό προκύψει. Γιατί αυτό σημαίνει σε απλά ελληνικά "έκανα κατάψυξη ωαρίων". Να ξέρεις, πως το 2022, έχεις την επιλογή να κάνεις ένα όνειρό σου, πραγματικότητα. Κι εύχομαι σύντομα, η κοινωνία μας, να βαδίσει παρέα με την εξέλιξη της επιστήμης. Γιατί η κοινωνία θα είναι καλύτερη αν αποτελείται από χαρούμενα μέλη με ενσυναίσθηση. Κι αν δεν μπορείτε να μπείτε στη θέση του άλλου -ή μιας γυναίκας-, τουλάχιστον κάντε μας τη χάρη να σιωπάτε. Δεν θα γίνει κάτι αν δεν τοποθετείστε για όλα. 

Σας στέλνω φιλιά, αγάπη και μια ζεστή αγκαλιά.