Η διαφορά μεταξύ επιμονής και βλακείας
Πριν μερικές μέρες, είχα μια συζήτηση. Και πάνω στην κουβέντα, ειπώθηκε μια από τις επικές ατάκες, που αν με ρωτάς έχει πάρει πολύ κόσμο στο λαιμό της. "Ο επιμένων, νικά"! Ναι. Φυσικά και συμφωνώ απόλυτα πως με επιμονή κι επιμονή, πετυχαίνεις. Αλλά πιστεύεις πως αν απλά επιμένεις αρκεί;
Έστω ότι θέλεις να περάσεις στο Πανεπιστήμιο. Και δίνεις Πανελλαδικές χωρίς να έχεις διαβάσει. Και δίνεις, και δεν περνάς. Και ξαναδίνεις, και πάλι κόβεσαι. Κι αυτό γίνεται εις τους αιώνας των αιώνων (αμήν). Αλλά δεν περνάς ποτέ. Δεν επέμεινες; Ναι. Γιατί δε νίκησες τότε;
Χαίρομαι που καταλαβαινόμαστε. Γιατί επέμεινες στο λάθος σκέλος της πορείας σου. Ή μάλλον σε ένα μόνο σκέλος. Στο τελευταίο.
Δες κι αυτό: Ρουτίνα ομορφιάς: Βάλ'τη στη ζωή σου!
Είδες πόσο εύκολα οι γενικολογίες και τα τσιτάτα που λένε όλοι αλλά κανείς δεν εξηγεί τη σημασία, μπορεί να σε βγάλουν από το δρόμο σου; Αυτή λοιπόν είναι η διαφορά επιμονής και βλακείας. Βλακεία είναι να κάνει συνεχώς το ίδιο λάθος, να μην το αντιλαμβάνεσαι και να το ξανακάνεις γιατί έτσι "επιμένεις".
Να επιμένεις και να μην εγκαταλείπεις, μόνο εφ'όσον εξελίσσεσαι κι επανέρχεσαι ένα στάδιο παραπάνω για να πετύχεις το στόχο σου. Εσύ κι εγώ, ξέρουμε πως αν κάτι θέλεις ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ (όχι η γιαγιά σου, η μαμά σου και ο περίγυρος, αλλά μόνο ΕΣΥ), θα το πετύχεις. Άρα, το μόνο που μένει είναι να δεις ποια είναι τα στάδια για να γίνει αυτό και πόσο θα πρέπει να επιμείνεις και σε ποια σημεία περισσότερο, για να φτάσεις εκί που θέλεις.
Να επιμένεις πάντα, να μην τα παρατάς, να δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό. Αλλά εκεί που πρέπει, όσο πρέπει κι όταν πρέπει. Μην αναλώνεσαι και μην ακούς πολλά κοκκόρια. Δεν θα ξημερώσει ποτέ.
Σου στέλνω πολλά φιλιά και περιμένω τα μηνύματα και τα share σου!
Επικοινώνησε μαζί μου στο nancy@nancy.gr