Ανάλαβε την ευθύνη για τη ζωή σου

Πρέπει να αναλάβετε προσωπικά την ευθύνη. Δεν μπορείτε να αλλάξετε τις περιστάσεις, τις εποχές ή τον άνεμο, αλλά μπορείτε να αλλάξετε τον εαυτό σας.

Ένας από τους πιο διαδεδομένους μύθους της αμερικανικής κουλτούρας στην εποχή μας είναι ότι δικαιούμαστε μια υπέροχη ζωή – ότι κάπως, κάπου, κάποιος (σίγουρα όχι εμείς) είναι υπεύθυνος για να κατακλύσει τη ζωή μας με αδιάκοπη ευτυχία, συναρπαστικές επαγγελματικές ευκαιρίες και ευτυχισμένες προσωπικές και οικογενειακές σχέσεις, μόνο και μόνο επειδή υπάρχουμε.

Όμως η αλήθεια, και το δίδαγμα στο οποίο βασίζεται αυτό το βιβλίο, είναι ότι υπάρχει μόνο ένα άτομο υπεύθυνο για την ποιότητα της ζωής σας.

Το άτομο αυτό είστε εσείς.

Αν επιθυμείτε να πετύχετε, πρέπει να αναλάβετε 100 τοις εκατό την ευθύνη για όλα όσα βιώνετε στη ζωή σας. Αυτό περιλαμβάνει το επίπεδο των επιτευγμάτων σας, τα αποτελέσματα που παράγετε, την ποιότητα των σχέσεών σας, το επίπεδο της υγείας και της φυσικής σας κατάστασης, το εισόδημά σας, τα χρέη σας, τα συναισθήματά σας – τα πάντα!

Κάτι τέτοιο δεν είναι εύκολο.

Μάλιστα, οι περισσότεροι έχουμε συνηθίσει να κατηγορούμε κάτι άλλο πέρα από τον εαυτό μας για τις πτυχές της ζωής μας που δεν μας ικανοποιούν. Κατηγορούμε τους γονείς, τα αφεντικά, τους φίλους, τους συνεργάτες, τους συζύγους ή τις συζύγους μας, τον καιρό, την οικονομία, το κράτος, τον αστρολογικό μας χάρτη, την έλλειψη χρημάτων – οποιονδήποτε ή οτιδήποτε μπορούμε να βρούμε και να του φορτώσουμε το φταίξιμο. Δεν θέλουμε να δούμε ποιο είναι το πραγματικό πρόβλημα, δηλαδή ο εαυτός μας.

Υπάρχει μια θαυμάσια ιστορία για κάποιον που περπατώντας ένα βράδυ συναντάει έναν άντρα πεσμένο στα γόνατα να ψάχνει κάτι κάτω από τα φώτα του δρόμου. Ο περαστικός τον ρωτά τι ψάχνει. Εκείνος απαντά ότι ψάχνει ένα κλειδί που έχασε. Ο περαστικός προσφέρεται να βοηθήσει, γονατίζει και αρχίζει να ψάχνει και εκείνος για το κλειδί. Μετά από ώρα άκαρπων ερευνών, λέει: «Ψάξαμε παντού και δεν το βρήκαμε. Είσαι σίγουρος ότι το έχασες εδώ;»

Και εκείνος απαντά: «Όχι, το έχασα στο σπίτι μου, αλλά έχει περισσότερο φως εδώ στον δρόμο».

Είναι ώρα να σταματήσετε να αναζητάτε τους λόγους που δεν έχετε δημιουργήσει τη ζωή και τα αποτελέσματα που επιθυμείτε έξω από τον εαυτό σας, γιατί εσείς είστε που δημιουργείτε την ποιότητα της ζωής που ζείτε και τα αποτελέσματα που παράγετε.

Εσείς και κανένας άλλος!

Για να αποκτήσετε τεράστια επιτυχία στη ζωή, για να καταφέρετε τα πράγματα εκείνα που είναι σημαντικά για εσάς, πρέπει να αναλάβετε 100 τοις εκατό την ευθύνη για τη ζωή σας. Οτιδήποτε λιγότερο δεν αρκεί.

«Έχεις κατηγορήσει ποτέ κάποιον άλλον για οποιαδήποτε κατάσταση της ζωής σου; Έχεις παραπονεθεί ποτέ για τίποτα;»

«Ε… ναι… μάλλον το έχω κάνει».

«Μην το υποθέτεις. Θυμήσου».

«Ναι, το έχω κάνει».

«Εντάξει τότε. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχεις αναλάβει 100 τοις εκατό την ευθύνη για τη ζωή σου. Ανάληψη 100 τοις εκατό της ευθύνης σημαίνει ότι αναγνωρίζεις πως εσύ δημιουργείς τα όσα σου συμβαίνουν. Σημαίνει ότι κατανοείς πως εσύ είσαι το πρωταρχικό αίτιο όλων των εμπειριών σου. Αν θέλεις να γίνεις πραγματικά επιτυχημένος, και ξέρω ότι το θέλεις, τότε θα πρέπει να σταματήσεις να κατηγορείς και να παραπονιέσαι, και να αναλάβεις ολοκληρωτικά την ευθύνη για τη ζωή σου, για όλα τα αποτελέσματά σου, και τις επιτυχίες και τις αποτυχίες. Αυτή είναι η απαραίτητη προϋπόθεση για να δημιουργήσεις μια επιτυχημένη ζωή. Μόνο αναγνωρίζοντας ότι εσύ έχεις δημιουργήσει τα πάντα μέχρι τώρα στη ζωή σου μπορείς να πάρεις τον έλεγχο και να δημιουργήσεις το μέλλον που επιθυμείς.

Το 99 τοις εκατό όλων των αποτυχιών προέρχεται από ανθρώπους
που συνηθίζουν να βρίσκουν δικαιολογίες.

(Γεγονός + Αντίδραση = Αποτέλεσμα)

Η βασική ιδέα είναι ότι οποιοδήποτε αποτέλεσμα βιώνετε στη ζωή (επιτυχία ή αποτυχία, πλούτος ή φτώχεια, υγεία ή ασθένεια, οικειότητα ή αποξένωση, χαρά ή απελπισία) αποτελεί συνέπεια της αντίδρασής σας σε κάποιο πρότερο γεγονός.

Αν δεν σας αρέσουν τα αποτελέσματα που βιώνετε, υπάρχουν δύο βασικές επιλογές που μπορείτε να κάνετε.

1. Μπορείτε να κατηγορήσετε το Γεγονός (Γ) για την έλλειψη αποτελεσμάτων (Απ). Με άλλα λόγια, μπορείτε να κατηγορείτε την οικονομία, τον καιρό, την έλλειψη χρημάτων, την έλλειψη μόρφωσής σας, τον ρατσισμό, τον σεξισμό, την κυβέρνηση, τους γονείς, τον σύζυγο ή τη σύζυγό σας, τη συμπεριφορά του αφεντικού σας, τους υπαλλήλους σας, τη μέθοδο ή την έλλειψη μεθόδου, και ούτω καθεξής. Αν παίζετε γκολφ, πιθανόν να κατηγορείτε τα μπαστούνια σας και το γήπεδο όπου παίζετε. Αναμφίβολα όλοι αυτοί οι παράγοντες είναι υπαρκτοί, αλλά αν αποτελούσαν τον καθοριστικό παράγοντα, δεν θα είχε πετύχει ποτέ κανείς.

Ο Τζάκι Ρόμπινσον δεν θα είχε παίξει ποτέ μπέιζμπολ, ο Μπαράκ Ομπάμα δεν θα είχε γίνει ποτέ Πρόεδρος των Η.Π.Α, ο Σίντνεϊ Πουατιέ και ο Ντένζελ Ουάσιγκτον δεν θα είχαν γίνει ποτέ αστέρες του κινηματογράφου, η Νταϊάν Φάινσταϊν και η Μπάρμπαρα Μπόξερ δεν θα είχαν γίνει ποτέ γερουσιαστές, ο Μπιλ Γκέιτς δεν θα είχε ιδρύσει ποτέ τη Microsoft, ο ΣτιβΤζομπς δεν θα είχε ιδρύσει ποτέ την AppleComputers. Για κάθε λόγο που κάτι δεν είναι εφικτό υπάρχουν εκατοντάδες άνθρωποι που έχουν αντιμετωπίσει τις ίδιες συνθήκες και έχουν πετύχει.

Υπάρχουν πολλοί που ξεπερνούν αυτούς τους αποκαλούμενους περιοριστικούς παράγοντες και άρα δεν μπορεί να είναι αυτοί που σας περιορίζουν. Δεν είναι οι εξωτερικές συνθήκες και περιστάσεις που σας σταματούν, αλλά ο εαυτός σας! Σταματάμε τον εαυτό μας! Κάνουμε περιοριστικές σκέψεις και υιοθετούμε αυτοϋπονομευτικές συμπεριφορές. Υπερασπιζόμαστε τις αυτοκαταστροφικές μας συνήθειες (όπως το ποτό, το κάπνισμα και το ξενύχτι) με αβάσιμη συλλογιστική. Αγνοούμε την εποικοδομητική κριτική, δεν προσπαθούμε να εκπαιδεύουμε συνεχώς τον εαυτό μας και να μαθαίνουμε νέες δεξιότητες, σπαταλάμε χρόνο σε τετριμμένες πτυχές της ζωής μας, κουτσομπολεύουμε, τρώμε ανθυγιεινά φαγητά, δεν γυμναζόμαστε, ξοδεύουμε περισσότερα απ’ όσα βγάζουμε, δεν επενδύουμε στο μέλλον μας, αποφεύγουμε τη σύγκρουση ακόμη και όταν χρειάζεται, δεν λέμε τη δυσάρεστη αλήθεια, δεν ζητάμε αυτό που θέλουμε πραγματικά και έπειτα αναρωτιόμαστε γιατί η ζωή μας δεν είναι καλή.

2. Αντί για όλα αυτά μπορείτε απλώς να αλλάξετε τις αντιδράσεις σας (Α) στα γεγονότα (Γ), δηλαδή στο πώς έχουν τα πράγματα, μέχρι να λάβετε το επιθυμητό αποτέλεσμα (Απ). Μπορείτε να αλλάξετε τον τρόπο σκέψης και επικοινωνίας σας, τις εικόνες που έχετε στο μυαλό σας (το πώς αντιλαμβάνεστε τον εαυτό σας και τον κόσμο) και τη συμπεριφορά σας, δηλαδή όσα κάνετε. Άλλωστε μόνο αυτά μπορείτε να ελέγξετε. Δυστυχώς, οι περισσότεροι από εμάς λειτουργούμε με βάση τις συνήθειές μας και δεν αλλάζουμε ποτέ τη συμπεριφορά μας. Παγιδευόμαστε στις εξαρτημένες ανακλαστικές αντιδράσεις που έχουμε καλλιεργήσει απέναντι στον σύζυγο ή τη σύζυγο και τα παιδιά μας, στους συναδέλφους μας, στους καταναλωτές και τους πελάτες μας, στους μαθητές μας και γενικότερα απέναντι στον κόσμο. Αποτελούμαστε από σωρεία εξαρτημένων ανακλαστικών αντιδράσεων που δεν βρίσκονται υπό τον έλεγχό μας. Πρέπει να επανακτήσετε τον έλεγχο των σκέψεων, των νοητικών σας εικόνων, των ονείρων, της φαντασίας σας και της συμπεριφοράς σας. Όλα όσα σκέφτεστε, λέτε και κάνετε πρέπει να γίνονται συνειδητά με πρόθεση και να ευθυγραμμίζονται με τον σκοπό, τις αξίες και τους στόχους σας.

Διαβάστε περισσότερα στο βιβλίο "Η ευτυχία βήμα βήμα", που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα

605015.jpg