Γιατί φωνάζουμε όταν τσακωνόμαστε;

από την Αγγελική Καβαλλιεράτου

Όταν προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε με τον άλλον όμως δεν υπάρχει κατανόηση στα θέλω του άλλου και κατανόηση στα δικά μου θέλω, τότε ο διάλογος δεν γίνεται με στόχο την επικοινωνία, αλλά για να εκφράσουμε μια αδικία που μπορεί να νιώθουμε, με λάθος όμως τρόπο.

Όταν δεν εκφράζουμε με επιχειρήματα τι ακριβώς θέλουμε, γιατί είναι σημαντικό αυτό για εμάς και πως νιώθουμε όταν δεν το έχουμε, ο άλλος δεν θα μπορέσει να μας καταλάβει.  Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να κλεινόμαστε στον εαυτό μας, να νιώθουμε αδικία και έπειτα η «επικοινωνία» μας με τον άλλον να είναι επιθετική. Αυτό οδηγεί μόνο σε παρεξηγήσεις και συγκρούσεις, όπου νιώθοντας εμείς αδικημένοι και πως «δεν ακουγόμαστε», θυμώνουμε και εκφράζουμε τον θυμό μας, χωρίς ο άλλος να ξέρει από που προήλθε και έτσι κλείνεται και εκείνος στον εαυτό του.

Οι συγκρούσεις λοιπόν, ξεκινάνε από την λάθος επικοινωνία, όταν εμείς οι ίδιοι δεν εκφράζουμε πραγματικά τι είναι αυτό που θα θέλαμε ή έχουμε ανάγκη.

Όταν αφήσουμε στην άκρη συναισθήματα όπως η αδικία και ο θυμός, τότε θα αντιληφθούμε πως όλο αυτό που νιώθουμε και μας οδηγεί σε συγκρούσεις και εντάσεις ξεκινάει αποκλειστικά από εμάς.

Δες κι αυτό: "Σπίτι μου, Σπιτάκι μου": Τί φόρεσα το Σάββατο 26 Νοεμβρίου

Αρχίστε να εκφράζετε με όμορφο τρόπο αυτό που νιώθετε και αυτό που επιθυμείτε από τον άλλον.

Χρησιμοποιείστε μια υγιή και ειλικρινή επικοινωνία αντί για μηνύματα και υπονοούμε.

Αυτό είναι ένα απόσπασμα που εξηγεί τι μας απομακρύνει και τι μας φέρνει πιο κοντά με τους ανθρώπους γύρω μας.

Μια μέρα, ένας σοφός ρώτησε τους μαθητές του:
«Γιατί οι άνθρωποι ουρλιάζουν όταν εξοργίζονται;»
«Επειδή χάνουν την ψυχραιμία τους» απάντησε κάποιος.
«Μα γιατί πρέπει να ξεφωνίζουν αφού ο άλλος βρίσκεται δίπλα τους;» επέμεινε ο σοφός.
«Γιατί θέλουν να τους ακούσει» είπε ένας άλλος μαθητής.
«Και γιατί δεν μπορεί να του μιλήσει με χαμηλή φωνή;» ρώτησε πάλι ο δάσκαλος.

Διάφορες απαντήσεις δόθηκαν αλλά καμιά δεν τον ικανοποίησε.
«Ξέρετε γιατί ουρλιάζουν δυο άνθρωποι όταν είναι θυμωμένοι;» τους είπε τότε. 

«Επειδή όταν θυμώνουν, οι καρδιές τους απομακρύνονται πολύ. Έτσι, για να μπορέσει ο ένας ν’ ακούσει τον άλλο, πρέπει να φωνάξει δυνατά, ώστε να καλύψει την απόσταση. Όσο πιο οργισμένοι είναι, τόσο πιο δυνατά πρέπει να φωνάξουν για ν’ ακουστούν. Το αντίθετο γίνεται, για παράδειγμα, όταν δυο άνθρωποι είναι ερωτευμένοι. Δεν έχουν ανάγκη να ξεφωνίσουν. Μιλούν σιγανά και τρυφερά, επειδή οι καρδιές τους είναι πολύ κοντά. Η απόσταση μεταξύ τους είναι ελάχιστη. Μερικές φορές μάλιστα είναι τόσο κοντά, που δεν χρειάζεται ούτε καν να μιλήσουν. Ψιθυρίζουν μονάχα. Κι όταν η αγάπη τους είναι πολύ δυνατή, δεν είναι αναγκαίο ούτε καν να μιλήσουν, τους αρκεί να κοιταχτούν. Έτσι συμβαίνει πάντα κι όταν δυο άνθρωποι που αγαπιούνται πλησιάζει ο ένας τον άλλον.»

Όταν συζητάτε, λοιπόν, μην αφήνετε τις καρδιές σας να απομακρυνθούν, μη λέτε λόγια που σας απομακρύνουν, γιατί θα έρθει μια μέρα που η απόσταση θα γίνει τόσο μεγάλη, ώστε τα λόγια σας δεν θα βρίσκουν πια το δρόμο του γυρισμού. - Mahatma Gandhi"

Μην δημιουργείτε λοιπόν «κενά» στην επικοινωνία σας με τους αγαπημένους σας, εκφράστε με ειλικρινή και ανοιχτό τρόπο ακριβώς αυτό που θέλετε, αυτό που νιώθετε και αυτό που σκέφτεστε.

Όσο αφήνετε «κενά» όταν δεν λέτε όσα σας απασχολούν, την θέση αυτή παίρνουν άλλα συναισθήματα και δίνουν χώρο στις φωνές και όλα αυτά, μπορούν μόνο να σας απομακρύνουν και να μεγαλώνουν το κενό.

Η Αγγελική Καβαλλιεράτου είναι Σύμβουλος Ψυχικής Υγείας – Ψυχολόγος BSc, MSc