Πώς θα κάνω τη μακροχρόνια σχέση μου να πετύχει;

από τη Φρόσω Φωτεινάκη

Όσο μια σχέση βαθαίνει και απομακρύνεται από το στάδιο του έρωτα και του αρχικού ενθουσιασμού, παρουσιάζονται σημαντικές προκλήσεις  για το ζευγάρι. Ζητήματα ρουτίνας και καθημερινής φθοράς, δυσκολίες στην επικοινωνία, προβλήματα στην ερωτική ζωή μα πάνω από όλα η αντιμετώπιση του ίδιου μας του εαυτού και όσως κουβαλάμε από την πατρική οικογένεια. Σήμερα, θα δούμε μαζί πώς μπορούμε να βοηθήσουμε και να ενισχύσουμε τη μακροχρόνια σχέση ή τον γάμο μας, διευκρινίζοντας εξ’ αρχής πως για να πετύχει σε βάθος χρόνου, χρειάζεται αμοιβαία, συστηματική προσπάθεια και των δύο συντρόφων. 

Για να μπορέσουμε να σταθούμε με ωριμότητα μέσα σε μια σχέση, χρειάζεται αρχικά να έχουμε μια ώριμη σχέση με τον ίδιο μας τον εαυτό. Στην ψυχοθεραπεία βλέπουμε συχνά πως οι άνθρωποι έχουμε την τάση να ψάχνουμε έναν γονιό, έναν άνδρα ή μια γυναίκα που θα μας δώσει το απόλυτο ενδιαφέρον, την αμέριστη προσοχή, μια σχέση όπου εμείς παιδικά θα απαιτούμε και εάν δεν ικανοποιούμαστε θα κάνουμε εκρήξεις. Υπό αυτές τις συνθήκες όμως δεν μπορεί να σταθεί μια σχέση, πολλώ δε μάλλον ένας γάμος και μια οικογένεια, για να πετύχει λοιπόν ο γάμος μου χρειάζεται πρώτα απ’ όλα να κοιτάξω τον εαυτό μου στον καθρέφτη και να αναρωτηθώ: «είμαι έτοιμη να δώσω χωρίς να περιμένω αντάλλαγμα;», «μπορώ να ακούσω το όχι και να αφουγκραστώ τις ανάγκες του άλλου;», «μπορώ να προσφέρω στον εαυτό μου την χαρά ή περιμένω από τον άλλο;»

Επόμενο βήμα, η φροντίδα του εαυτού μου, πρώτα και όχι εγωκεντρικά αλλά με σεβασμό σε εμένα. Η επιτυχία ενός γάμου είναι το χαμόγελό μας μέσα στο σπίτι, το χαμόγελο αυτό δεν μπορεί να υπάρξει αν καταπιέζω εμένα, τις ανάγκες μου, τις επιθυμίες μου, κάτι που πολλοί συχνά οι παντρεμένες γυναίκες μου λένε πως κάνουν «για να μην πιέσουμε/ αγχώσουμε/ στεναχωρήσουμε τον άντρα μας». Μα πιέζοντας τον εαυτό μας, αργά η γρήγορα θα εξαντληθούμε ψυχικά, και θα λειτουργήσουμε επιθετικά προς τον ίδιο μας τον εαυτό, βυθιζόμενες σε κατάθλιψη, ή σε εκείνον, με επιθετικότητα προς την μεριά του. Σε κάθε περίπτωση όμως, με έναν αφρόντιστο εαυτό, δεν μπορεί να επιτύχει ο γάμος μας,κάντε πράγματα που σας ευχαριστούν, που σας ξεκουράζουν, που σας δίνουν χαρά, τονώστε το εγώ σας ώστε να έχετε την δύναμη να τονώσετε την σχέση σας.

Κι έπειτα περνάμε στην φροντίδα εκείνου, του άλλου, του συντρόφου μας. Κάθε επιτυχημένη σχέση προυποθέτει το νοιάξιμο για τον άλλο, την επιθυμία να του προσφέρουμε, να τον κάνουμε χαρούμενο. Την σκέψη να του ετοιμάσουμε το αγαπημένο του φαγητό, να κανονίσουμε μια έξοδο-έκπληξη κάπου που αρέσει σε εκείνον, να του αφήσουμε ένα τρυφερό σημείωμα. Φυσικά η φροντίδα του άλλου δεν είναι μόνο πρακτική, αλλά και συναισθηματική. Η αναγνώριση των όσων προσφέρει, η επιβράβευση για όσα καταφέρνει, και δε χρειάζεται αυτά να είναι μεγαλειώδη, η στοργικότητα, η αγκαλιά, το χάδι. Η φροντίδα του άλλου είναι ένα πάπλωμα αγάπης που τον κρατά ζεστό, και η συναισθηματική ζεστασιά αποτελεί τον πυρήνα ενός επιτυχημένου γάμου.

Κλείνοντας να πούμε πως η ώριμη προσπάθειά μας για τον γάμο μας ολοκληρώνεται με μια ώριμη επικοινωνία των αναγκών και των επιθυμιών μας, μιλάμε ανοιχτά, ειλικρινά, αφήνουμε τον άλλο να μας γνωρίσει και να κατανοήσει τις ανάγκες μας, χωρίς απαίτηση. Βάζοντάς τον στον εσωτερικό μας κόσμο μπορούμε να παρατηρήσουμε πώς θ ακινηθεί μέσα σε αυτόν, θα σεβαστεί τα θέλω μας; Θα προσπαθήσει για εμάς; Θα τον ενδιαφέρει το χαμόγελό μας μέσα στο σπίτι; Αν εμείς πρώτες προσφέρουμε τα παραπάνω οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα θα είναι πολύ πιο ξεκάθαρες.

Η Φρόσω Φωτεινάκη είναι MBACP Συμβουλευτική Ψυχολόγος Ψυχοδυναμική Ψυχοθεραπεύτρια. 2111845239